Een tijdje geleden kwam ik in contact met The Social Bookcompany, een onafhankelijk boekenplatform dat ook al een eerste roman publiceerde onder het label ‘De Boekenmakersbende’. Uiteraard was ik erg benieuwd om die eerste publicatie – Ringer – te gaan lezen, want het is meteen het eerste boek voor schrijfster Juul Abbing.
Goed om weten voor je aan het lezen gaat: Ringer is de eerste roman die aandacht besteed aan vrienden en broers van verkrachtingsslachtoffers. Specifiek gaat het om Ringer (ook wel ‘Herre’ genoemd), wiens zus verkracht werd door een klasgenoot toen hij zelf twaalf was. Al snel blijkt dat deze tragische gebeurtenis Ringer’s (volwassen) relaties bemoeilijkt. Volgens zijn vriendin Maria (of ‘Machteld’) komt dit doordat hij zich gaan vereenzelvigen is met deze verkrachter. Ringer zelf blijft er echter bij dat hun relatieproblemen te wijten zijn aan Maria’s bedrog, dat ze volgens hem niet wil toegeven. Ringer draait zo om enkele kernvragen: Hoeveel invloed kan een gebeurtenis hebben op een mens, wanneer je er zelf niets mee te maken had? Is het belangrijk te weten wat de oorzaak is van iemands gedrag? En ben je ooit helemaal zeker van je eigen motieven? Hevige vragen zijn dit, die meteen aansluiten op wat ik van deze roman vond.
Intens. Dat is in één woord samengevat hoe ik over Ringer denk. Bovendien zou ik die intensiteit zowel een positieve als een negatieve eigenschap durven noemen. Dat je er als beginnend auteur in slaagt om je lezer van begin tot einde geboeid te houden, is niet zo eenvoudig als het lijkt. Had ik er namelijk de tijd voor gehad, dan had ik dit boek beslist in één ruk uitgelezen.
Anderzijds slaat diezelfde intense schrijfstijl iets te ver door, althans naar mijn smaak. Ik moet toegeven dat ik toch vooral een klassieke lezer ben – mooi opgebouwde verhalen, met een rechttoe-rechtaan structuur: dat is waar ik het meeste van hou. Abbing gooit het echter over een heel andere boeg, en hanteert een voor mij nogal moderne stijl. Dat zegt natuurlijk niet veel, maar ik verwijs hiermee naar de gevarieerde structuur en de regelmatige afwisseling tussen verschillende vertelperspectieven (e-mails, blogberichten, een soort “livestream”-fragmenten uit een rechtbank … ) Lezers trek je zo heel sterk mee in het verhaal van de hoofdpersonages, alleen voelde het voor mij vaak té sterk aan, waardoor ik de gebeurtenissen niet altijd goed kon volgen, of geen juiste plaats kon geven in de tijd. Maar zoals ik al zei: Abbing’s schrijfstijl is voor mij geen dagelijkse kost, dus dat zou mijn gevoel gerust kunnen verklaren.
Conclusie: ben je een fan van ‘mozaiekromans’, zoals Abbing haar boek zelf definieert, dan zal Ringer je zeker aanspreken. Aan mij, als ‘traditionele’ lezer, is het niet hélemaal besteed.
| Versie die ik gelezen heb: De Boekenmakersbende, 2014 (ebook, 140 pp.)
| Met dank aan: The Social Bookcompany
De Boekenbabbelaar 